крепне (несв.)
И дури татнежот и чадот на градот сонцето го покриваат еден усамен глас на птица како далечно поточе како детско ѕвонче како утринско огледалце ја крепне кревката илузија на пролетта.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Со својата света неприкосновеност ги регулирала меѓучовечките и социјалните односи, ги прочистувала срцата и душите, го крепнела менталното здравје на луѓето, нивната вера и надеж во бога, во сполуката во бојот, во вредностите и вечноста на човека.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Коските измолени, места јаглен сторени, Кој ќе го крепни кафезот, кој птицата молкната, Кој ќе ни ја ублажи и стиши болката Кој ќе ги крене крилата преморени?
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
