крвјосан (прид.)
А под тој прекрасен покрив, на кого сонцето слетуваше со своите волшебни шари, стоеше една сива длабочина, испреплеткана и затната од стеблата, со некакво модрикаво, крвјосано застрашување на понорна сенка, по која ретко можеа да се изнајдат и понекоја сина заискрена ѕвездичка на снежните кристали. Замина натаму, без двоумење.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А потем тој веќе и пречекорил десетина пати кон фатената мечка и можел сосема добро да ја види ужасната голота на крвјосаната коска од ногата на мечката.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И како што гледаше така, подлипна, наеднаш ги преврте очињата крвјосани.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гладот ли што ги мачеше и нив исто како и џганот, или сликата на гладот што ја гледаа пред себе во партали, боси нозе како ѓон со крвјосани петици, гурелави очи и остри коски како сабји подадени под смрдените кошули на оние што ја преживеале чумата, ги издели некако двајцата од несреќните и ги направи поблиски, иако со сркањето од бакарните чанаци сакаа да покажат, ќајата - дека и покрај човечката слабост тој си е обезбеден пред допирот на несреќата, а тој пак - дека е благодарен и почестен што е со него.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Шарко најмногу не го поднесува политичкиот комесар. Каде и да се појави тој, во ровот, во редот пред казанот - лае по него, ‘ржи, покажува заби, на грбот му се наежува влакното, го гледа со крвјосани очи.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Другиот локаџија нагло се сврте. Киро со долги чекори и крвјосани очи се втурна кон него.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тие гледаат со крвјосани очи, полни омраза и истоштеност.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Очите му се крвјосани. Дишењето му е наврапито.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
