костенлив прид.

костенлив (прид.)

Младиот патник... тука офицерот го стави прстот на местото до каде што беше стигнал со читањето и ги управи своите живи костенливи очи на Глигора.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Брадата почна да ја бричи, а неговото тркалесто лице го красеше бујна костенлива коса.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Капата ја носи на страна. Косата му е костенлива и му се подава малку од под капата на десната страна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му играат костенливите очи, не му застанува на исто насмевката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од костенливите очи му бликаше некоја умна радост што никому не беше позната, ни зошто, ни како доаѓа во тоа негово намачено, осамено и ненахрането тело.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Петре го зеде шејот на левата дланка, со десната го откри на сите четири страни и на неговата дланка врз црната басма, ние децата што бевме тука собран, видовме нешто ем знајно ем дотогаш невидено: беше костенливо сјајно, со крвчиња во сребро на краиштата на трите краци и со сребрено столче на долниот крај да можеш да го пуштиш и легнат и простум да стои.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тоа што вие го слушате како шумол од костенливо листе или како гргор од дулците на чешмите, тоа е мојата молитва, Гласот мој. А мене не ме гледате.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Таа се врти и му вели „па, вие говорите француски!“ а тој ѝ одвраќа „уи, мадмуазел“ и ја подава раката кон нејзината долга, костенлива коса.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Таа пиеше вино, чаша по чаша, со својот маж и го хранеше своето дете, здраво тригодишно дете со костенлива кадрава коса и со темно-кадифени очи, како на мајка му.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, таа знаеше како да си ја фати прекрасната костенлива коса и да ѝ даде убава форма, имаше префинет вкус како да се облече, како да комбинира бои, дезени и штофови и да изгледа беспрекорно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Беше витка, секогаш многу елегантно облечена девојка, со убава костенлива коса и светла, сјајна кожа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На горниот дел од тестената маса, што продолжуваше до тилот без ниту едно влакно коса, беа сместени широко отворени костенливи безизразни очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)