комов (прид.)
Затоа и се распопив. И заради гуцнување комова.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Му се пиело, комовата анасонка го враќала кон врелите лесновски спомени.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Наспроти нана ми, која од секогаш (а и денес, во деветтата деценија од животот) задишана, со рафални реченици без точка, стига во последен миг да исечка и додаде домати во тенџерето, да ја избрише трошката прашина на најгорната полица во шпајзот или пред легнување, вешто да ме истрие со комова за превентива, дедо ми беше убеден дека брзината победува секакво знаење и задоволство. „Ќефот“ е најважен.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
