килограм (м.)
Ако го сретнеме, мислеше, ако биде среќа да го сретнеме, ќе можеме да ја преживееме тука и целава зима, едноставно да си останеме овде сѐ додека еднаш не разјужи, а пак ако разјужи побргу, тогаш ќе можеме да си однесеме и дома, заедно со една добра свињска кожа, уште неколку килограми свињско месо, пресно и замрзнато. Ајде, си рече сега, добро, ќе видиме.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше еден нерез, за какви што тој само слушал во приказните; такви ни шумата не може да одгледа почесто од еден во стотина години, тежок сигурно над триста килограми.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Очекуваше дека ќе ги најде повеќе, а ги имаше само неколку килограми, ги извади сите нив, во сламата веќе немаше ни едно зрно и тој тогаш ја запрета дупката во подот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Изеде со тешка мака дваесет желкини јајца, половина коза, осумдесет банани и неколку килограми пресна зелка.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Тежев тогаш дванаесет килограми, ако не и неколку грамови повеќе.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Овде се зима царина за ракијата ако е повеќе од еден килограм, а такви случаи имаше многу.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Околу 9,5 милиони килограми домати, краставици и друг зеленчук ќе се произведуваат годишно во овој оранжериски комбинат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Од еден декар оранжериска површина годишно ќе се берат просечно по 12.000 килограми домати и околу 29.000 килограми краставички.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Стотици и стотици, илјади килограми леб се фрлаат дневно.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
уште еден домат или за двосмислената свежина на дистанцата во пишување …додека ја дочитував трудољубивата писмена задача на вашиот критичар против новата проза објавена во последниот број на вашето ценето списание се сетив на една од ретките средби со дебелиот кој по сто и осумнаесет дена и ноќи во истамбулскиот затвор и четириесетина килограми помалку си мезетеше сѐ уште со истиот прекар и со истиот апетит двојна салата од домати…
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Еден кутел е четвртина од еден осмак, педесетина килограми.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
- Ќе ти ја печатиме книгата ако донесеш барем 200 килограми хартија - ми вели пријателот, издавач.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Паша Емиљевич можеше да прождере два килограми сардини одеднаш, што еднаш тој и го стори, оставајќи го целиот дом без ручек.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тогаш хеликоптерот фрли меѓу нив една бомба од 20 килограми страшен блескот и чамецот се претвори во кибритчиња.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Знаеш ли дека загуби дваесет и пет килограми во тежина откако си во наши раце ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јас со страв погледнав во другите деца а тие само неколку бисквитчиња во раце, па ми беше незгодно да го примам пакетчето, зашто имаше сигурно три килограми.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ќе се изненадиш кога ќе ме видиш без најмалку четири килограми.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не знам колку кутии сол тие денови, од онаа од половина килограм пакувана во кутии од бел картон со втиснати сини букви, оставав како ненамерно во просториите каде што беа сместени работниците и кутиите ги наоѓав празни.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Од динамитот што останал по одвојувањето за минирање на Банката и дванаесетината колограми за диверзија на бродот, биле направени 70-80 примитивни рачни бомби.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Еве ти сто – му ја подава Хорацио банкнотата на шашардисаниот таксист, необично лесно за човек од 111 килограми се извлекува од возилото и исчезнува во градскиот метеж.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
