карневал (м.)
Келнскиот карневал е третото „К“ Во Келн се одржува карневал, секоја година во месец февруари.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но, секој од нив не забораваше да купи и по нешто за претстојниот карневал.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Овде се одржуваат и завршниците на карневалот. За ова ми расправаше еден скопјанец, кој токму на ова место отворил хотел.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
За Бахтин, карневалот беше кус исклучок за уште подобро да се потцрта строгоста на нормалниот живот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
МАНИРИЗАМ четврти дел Густав Рене Хок Извртениот свет Едноставниот принцип на создавање „арчимболдески“ беше широко прифатен во театарот, балетот, карневалот и модата по 1600-та.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
По повод карневалот 1627-та, Војводата Савојски наложува да се изведе балет во кој дванаесет карпи оживуваат и почнуваат да танцуваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Секогаш имав впечаток на крвав карневал.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Познато е дека луѓето под маска доживуваат еден вид транс, затоа што се наоѓаат на тенката линија меѓу идентитетот и алтеритетот, меѓу она што сум јас и она што ме прави маската (не-јас); во таа двосмисленост на идентитетот (како и кај проклетиот формулар што се вика пристапница) се состои трансот, карневалското чувство на еуфорија; во такви услови анално-гениталните опсесии стануваат неминовни (по тоа не се разликуваат партиите и карневалите); и треба да се види допрва зошто двојството на идентитетот, по правило, кај сите народи и култури, се сврзува со анално-гениталната метафорика.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Знам, знам јас за тој ваш карневал...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Сѐ си било толку убаво и совршено, како во театро и опера, како на парада и карневал.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„Еве,“ реков. „Јас ќе бидам мајка. На карневалот.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Еднаш доктор Гете беше добил идеја да направиме голем карневал во Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Карневалот требаше да нѐ развесели, но и да донесе пари за болницата од посетителите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Некои фустани, како оние на калуѓерките, само навидум се безбојни, а под нив како да се збрани сите бои и сите движења од деновите на карневалите во Венеција.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
