истрпи св.

истрпи (св.)

Не, не можев да ја истрпам неправдата! Да, сигурно е така.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Зошто воопшто стана? Можеше да истрпи. Можеше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој веќе не можеше да го истрпи гладот и целиот растреперен пречекори со едната нога надвор од куќичката. Немаше никој.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Па и ова јас што го кажувам за да се види колку може човек да истрпи и пак да остане.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакаат да заофкаат зашто така ќе им е полесно да ја истрпат болката, можат да се молат, секој на свој јазик и на свој господ, и молчат: православецот ќе му се посмее на исламецот, исламецот на православецот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А знам дека има и повеќе што истрпеле...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Затоа е неопходно училиштето да ги научи децата да мразат, а тоа да не изгледа така, зашто нашата култура не може да ја истрпи помислата дека мали деца можат да се мразат едни со други.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Низ прозорец ако сакаш фрли ме, ќе истрпам!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
А пак има луѓе кои ни од блиските не се примани како што треба, но можат да трпат и истрпуваат. И да молчат. Како мене.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Јебига: маж ќе те тепа, жена ќе те вара, швалерка ќе те остави, син ќе те разочара, снаа нема да ти се погоди, зет ќе се испијани, балдска ќе те намрази - а само сестра е во состојба сите нив да ги истрпи!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Но Трпе истрпел транзиција па тие 30 килограми и не беа посериозен проблем.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
А Трпе беше спремен све да истрпи.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Единствено што мораше да истрпи во бракот беше правењето ручек 2-3 пати неделно, пеглањето алишта и 30-те килограми вишок од Ратка.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Па има и такви што, откако ќе истрпат Исусови маки или по сите напори, завршуваат на операциска маса со „царски“ рез.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)