испразнетост ж.

испразнетост (ж.)

Навреме пресмета и навреме беше в заседа: кога врз меката светлина на театарската испразнетост легна сонлива тага, тој беше в сенка и самиот сенка, темна и непривлечна закрпа на ноќта, па се насмевна кога се сети на смоларите и нивните копнежи по врело месо...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Настапува состојба на испразнетост: душата е некаде другаде. На туѓо, забрането, недостапно место.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Чувство на евтиност, како изрецкана конзерва од грашок чија испразнетост тркала сирови зрна во туѓите стомаци, не оставаше премногу простор кој може да се иполни со вкусна, топла чорба.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)