изрешета (св.)
Расипа ли нешто - ќе те изрешетам јас лично. Така да знаеш.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
А од тоа, што ткаеницата на неговата сигурност во себе сега не беше достатно густа, и што честопати се чувствуваше пробиена, изрешетена, никнеше и таа притаеност и смиреност на неговите движења.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во тој миг му беа далечни најмногу со тоа што не се покриваа и не замолкнуваа, кога тој нивни разговор беше сиот изрешетан од она.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се вртиме околу него и гледаме: едното крило е здробено и расфрлено наоколу: опашот е преполовен и искривен како рог; предницата личи на железно буре без капак и изрешетено како решето; од внатрешната страна, над седиштето, кое сѐ уште мирисаше на запалени кожи и гума, светкаа неколку искршени тркалца од стакло и се гледаа стрелки на некакви часовници ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Куќарчето веќе го изрешетаа заптиите на кои им се придружија и сите Турци што имаа оружје; слободно можеа да ги видат дека се само двајца.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не знам ни лозинка, ни знак, ни ишарет. Ќе нѐ изрешетат. Мораме да чекаме да се раздени.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Секаде стојам ранета, целата изрешетана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прописно го пресекол, го изрешетал пред колкот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дознавајќи за тоа, жандармите влегле во станот, го фатиле бегалецот, во приземјето го убиле и потоа на улицата го изрешетале со пушки и револвери.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ми се слоши, мислев дека ме изрешета, главата ми прсна од притисок, а богами и страв.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Напладне, во дванаесет часот, падна Лисец, а Киро, избиен и изрешетан, остана да лежи зад каменот...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
