изнарече св.

изнарече (св.)

Сега точно знам што ќе ѝ изнаречам на жената.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
(Отчепената возбуденост што се ќе ти изнарече за утрото по затечената в снег пролетна вечер!)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Се разбира во Атина им изнарекоа триста глупости, меѓу кои и тоа дека војната во Грција е пренесена од надвор, поточно од Југославија и Албанија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)