излетник м.

излетник (м.)

Во исто време, меѓутоа, во градот се слива река од нови луѓе - излетници од земјата или странци кои овде допатувале по деловна работа или како туристи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Седеше тука разочаран, ниту малку подобар од летен чадор против сонце, зелен и отфрлен, напуштен од немарните излетници кои понекогаш бараа засолниште во неговата проѕирна сенка.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Немаше многу други капачи/излетници во околината, а оние коишто беа тука изгледаа изразито локално; ние воопшто не знаевме арапски, освен неколку безобразни зборови собрани од Шехерезада, и иако поголемиот број од мароканските деловни луѓе зборува француски, шпански или англиски, тоа не е случај со обичниот работен народ.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Приказна втора: Излетникот одбрал млада мома, витка и подвижна, па на поза бр. 2 се укочил и експресно завршил во „Градска“, од каде, по дадената прва помош, е испратен на домашно лекување.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Било лезет, тврди една испитаничка од спротивставениот табор на здружението на излетнички, што на митинг одат со парола: „Што го чуваш по дома?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)