изврви (св.)
Површен поглед на настаните што изврвеа пред Востанието ни докажува оти најсилниот поттик за националното разбудување на Македонците ни послужи зафатокот на српската пропаганда во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И не година, не две. Години, години да изврват; скотски да живееш, пари да збереш, додека да имаш лице дома да си дојдеш!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Само си врви, а никако да изврви.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Изврве времето мое...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Откако изврвеа долгите колони и се разместија над селото и над манастирот кон границата, еден офицер го повика кметот, му се претстави дека е командант на единиците и му кажа дека се зајакнува границата, бидејќи Албанија се подготвува да ја заземе зоната.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И кога стигнавме, кога патот го изврвевме и тој се срони во најфина прашинка под нозете наши и се потроши, здогледавме рамна земја со ситен песок, пустина што се вика, и среде таа рамна земја – го видовме папокот на светот: планина гола, непошумена, гора соголена, висока до небото.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ет су та радост лесно ки ни изврват деновите на м’ки у пудрумут.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Летото полека изврвува. Мајка малку по малку почнува да ја вражи устата, да пушта по некој лаф.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
