зборува (несв.)
А не знаат, кутрите, што зборуваат дека на три јазика Бог наредил да се пишуваат книги, како што пишува во евангелието: „И имаше штица напишана на еврејски, римски и грчки.“
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Не го создал Бог прво еврејскиот јазик, ниту римскиот, ниту грчкиот, туку сирискиот на кој што зборувал Адам, и од Адама до потопот кога Бог ги разделил јазиците при вавилонската кула*: „Размешани беа јазиците.“
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Има пак некои што зборуваат: „Зошто е словенската азбука?
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Ако се Бугари, арно, - ќе се разберам; ами ако се Турци или Власи или Арнаути, како ќе се разбирам за да зборувам?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Море колку за нив знаеме оти се сторија од брат и сестра две пилиња, му рекле сите, туку тој век друг бил, кога шетал Господ по земи и светците, да слушале луѓето што зборувале, а пак севишниот век повеќе ѓаволот шета по земјава, да од тоа тебе не те веруваме да си бил штрк.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Во тоа време Силјан си седеше до баџа и го слушаше сето ова што зборуваа.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
„Мисирков помина овде. Зборувавме со него на долго и на широко.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
90. Мисирков зборува за „возродување”, „пробудување“, „собудување“ и сл. како процес во Македонија што поинтензивно се развивал од крајот на 80-тите години на минатиот век, но кој не само што траел, туку почнал и уште посилно да се распалува во 1903 год. особено по Востанието.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нападите на Вестготите, Остготите, Хуните, Аварите, Антите, Словените, Србо-Хрватите, Бугарите на Византија се сменуваа еден по друг и поради таа причина византиските историчари зборуваат за сите тие народи, па и за Словените и Антите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ВЕТА: Не зборувај така, Тодоре! Кој мене ќе ме земе!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
СЛОБОДАТА: Јас сум онаа за која ти многу често си зборувал, во која си се колнел. Јас сум твојата сакана…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ДИМО: Што зборуваш, синко! Кому го оставаш татко ти…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Милувам, за љубов да ми зборуваш - да ја имам и да ми ја даруваш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Да молкнеш! Да не те чујам веќе така да зборуваш!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Тој често ми зборуваше: останал вака вдовец, како јас сега и на старост се оженил.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЕФКА: Море, Томче, не слушај ја ти неа: едно мисли, друго зборува. Од мака, многу е сакалдисана.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КЕВА: Леле, Томче! Ти не знаеш што зборуваш! И на мајка тоа да го речеш!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СТОЈАНКА: Јас зборувам како што е. Довечер давам збор за друг.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ДЕПА: У господ да брани!... Што зборуваш така?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МАРА: Кажуваш многу врнело. Зборувај како поминавте со Анѓелета? (Сите придобрани до него чекаат одговор, а Мара му притурува во филџанот).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
