зашеметувачки (прид.)
Под неговата зашеметувачка светлина ги распаруваа стомаците на розовите риби од езерото, донесени да се изедат тука, како сеќавање на првите христијански симболи, тие далечни риби пред да се покаже крстот, тие анадолски агонии на одминатите векови сега беа само одѕвони на далечните спомени.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Знаеше како изгледа тоа: ужасна, зашеметувачка болка, која е постојано тука, но не може да биде одболувана, затоа што пред да спречи што и да е неопходно е да може да дише.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Едно обично сознание
едно од оние до коишто се доаѓа
при крајот на животот:
само смртта може да објасни
некои несфатливи врски
некои мрачни страсти
некои зашеметувачки
неовдешни
екстази.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Освестувањето за Даниел дојде со зашеметувачка ненадејност.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Со зашеметувачка брзина, низа чувства минаа низ неа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
