затка ж.

затка (ж.)

Беа тоа едни големи фишеци, полни со црн барут и со една затка мечкин лој меѓу барутот и зрното, направено од чисто олово.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Прислужникот само со Буза „поработи“ малку: го приклешти за ушето, ми го сврте како затка од шише и го спика во редицата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Неповикан, келнерот дојде и му ја наполни чашата со џин „ Победа“, истресувајќи во неа неколку капки од едно друго шише, низ чија затка минуваше едно цевче.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тие мигови на Пелагија ѝ се појавуваше затка во грлото и од неа не можеше да пробие надвор глас, туку само солзи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)