замори (св.)
Таа пуста одвикнатост да оди го заморуваше.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо сѐ повеќе губеше стрпливост. Овој брбливец го заморува И му беше здодевно.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Долгиот се заморуваше од прерипнување па фати да се сопина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Крилата ѝ се заморија, очите ѝ се склопуваа желни за сон, но длабоко под неа беше море, над неа небо и немаше каде да почине.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ваквата попатна панорама нѐ заморува, зашто на многу места е испресечена со канали.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Извесно време гледаше низ прозорецот, а потоа, или погледот му се замори, или почувствува страв од непознатите предели во кои автобусот почна да навлегува, почна да ги затвора очите, да дреме.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Се заморив од летот и светот, Нема што да сетам, нема што да видам Стигнав бигор - паметник да бидам.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Негативните напори, прилично ме замараат.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кралството живна. Луѓето толку се заморија од лагата, што само штом им дозволија, сите започнаа во ист глас да ја зборуваат вистината. Започнаа, а не можат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Еден ден тргнавме од Тетово преку Качаник, Урошевац за Гњилане. По пат измрзнавме а и се заморивме.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Луција со задоволство ја прифати таа идеја, оти, рече, во сценариото сосема ја заборавила изворната народна песна; и, второто нешто, рече Земанек, би требало да биде – паузата, бидејќи програмата е особено обемна и може да ја замори публиката.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Чудно, никогаш не ја слушнавме да каже: А бре деца, ме заморивте! Ниту да не удри ниту да нѐ проколне.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Јас немав таква склоност и ме заморуваа таквите карактери.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Мене ме заморува само одмор. Повеќе ми одговара комбинацијата работа и одмор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Не те заморува институтската работа? - Не. Зошто?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Од ситните букви на Библијата, од каде што правев изводи, очите брзо ми се заморуваа и ме фаќаше блага главоболка.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Претпладневното сонце уште не го заморува погледот што следи постапна брановитост од најближните тревки до сивоста на камењарот над лозјето.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Шаховските известувачи, во куси реченици, констатираа дека тој не може да ја постигне својата форма, почнува доста добро, но брзо се заморува, расипува и добиени позиции и нема сили да го издржи финишот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во таков еден будоар и со тие мисли сега се буди Максимилијан Мертен исполнет од инфантилниот сон и од страста излеана минатата ноќ и забележува дека нема мамурлак, само потешко будење, што сѐ заедно го припишува на мерката со која го пиеше екстравагантниот алкохол што тука, инаку се точи без ограничување и пред сѐ на исцеденоста од љубовната игра што толку благотворно го замори.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Не вредеше шифрантот Иваз да го заморувам со вакви размисли.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
