завибрира св.

завибрира (св.)

Намрштено ми ја подаде раката; јас силно ја затресов, но освен тоа што дебелите румени обравчиња кратко му завибрираа, раката му остана млитава во мојата рака, исто како и раката на братучетка ми Кристина, едно мало, слабичко девојченце со огромни очила со дебели стакла.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Гушката на мајка му на Дино завибрира кога ја отвори устата во вчудовидување.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)