забегне св.

забегне (св.)

Понекогаш, кога ќе му останеше во планините некоја заделена крава, што забегнала од стршенот, или останала расипана од дивината, оној продолжуваше да ака по неа и во вечерите, заедно со нејзиниот стопан со едно фенерче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Продолжуваше по својот стар не загубен ритам, просто забегнувајќи си го погледот од сето она.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
— Твоите нека се мртви, вели жената, и само забегува кон некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)