жртвен (прид.)
Низ целата „Фармација“ Дерида го разгледува присуството на тој жртвен јарец, тој pharmaccos населен во самото ткаење на јазикот и репрезентацијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во почетоците се жртвувало сѐ што го опкружувало човекот, па потоа и самиот човек, деца и животни, со жртвениот јарец на чело...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Жртвената машинерија до синдромот на самоуништувањето, идеја на честа кај народите на Балканот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Стануваше мигум дел од големата ментална направа за измачување, насочена кон посочената жртва, во големиот жртвен процес кој беше зазел во земјата синдромски димензии и од кој не можеше никако да се ослободи.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А сѐ се движеше кон тоа однапред да се оправда грешката, при што, како жртвени јарци и други заложници, беа повиканите политички агитатори, дури и стручните лица.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Поголемите синови ѝ се сронуваа во новите судири со животот, со преостанатиот дел од тежините на егзилот кој им остануваше во наследство, без Татко, што најмногу го докршуваше секогаш силното Мајкино срце, најсилниот жртвен браник на нашите животи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Вашата паралела има длабока логика: некогашниот пролетерски тоталитаризам во името на човекот низ жртвениот синдром посегаше кон животот на милиони луѓе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Сакав да ѝ напишам за мојата намера еден ден да пишувам токму на темата на жртвувањето, во план имав таков роман, тоа беше Балканскиот жртвен јарец, но остануваше едно прашање од романот Татковите книги кое таа често го поставуваше, а јас постојано се обидував да ѝ одговорам, во очекување на вистинска можност...
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Дали можеби се зарекло да гори
свечено и торжествено
како жртвен овен:
наоколу народот, среде кладата?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Пред очите му прпелка сив гулаб кренат во рацете на свештеникот на Храмот и подготвен за жртвување, потоа пред очите му се појавува и самиот жртвеник на кој се принесуваат крвните дарови кон Бога од жртвените животни од кралот, од свештениците, од великодојстојниците и од бројниот народ кој во оваа камена градба виде исполнување на молитвите на генерациите од неговите излачени претходници, виде дом на Бога чиешто место на постоење го селеше со себе во своите долги номадски талкања по широките простори од Африка до Блискиот Исток, и конечно на канаанската земја и таму виде и дом за себе.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Korban курбан, хебрејска ( ןברק ) ритуална жртвена понуда
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Посебно беше тешко како амбасадор во неврзана земја да се бранат идеали кои во земјата беа згаснати, а неврзаните веруваа сѐ уште, а во некои земји постоеше и култен однос Следеше, како и многупати во историјата, новиот пеколен круг на жртвениот синдром!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И на крајот светот секогаш ја победува историјата, на тоа потсетуваат и последните детски и мајчини пригушени крикови на камените пунски жртвени гробници во Картагина...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Жртвениот медитерански ритуал достигнуваше една од своите апотеози.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но, Рада и не ни помислуваше да биде жртвено јаре.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но Монтескје тврдеше дека Турчинот станува жртвен јарец на кој му се припишуваат сите гревови на Европа!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
