жичен прид.

жичен (прид.)

Некој жичен скелет (од остатоците на пристојноста) го беше задржал нејзиниот облик и го обзнанува моето слепо пипаво очајување.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Зад него, Винстон можеше да ја види работната маса со зелено-засенчената ламба, говоропишувачот и жичната канта за отпадоци, набиена со хартија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Околу куќарката имаше двор ограден со ѕидана авлија висока околу еден метар и со кренати ѕидани столбови меѓу кои имаше врамени жичани мрежи, сега разурнати и ’рѓосани, со малтерот испаднат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А јас кога ги гледав низ жичаната ограда, ми се чинеше како да гледав кавалеристи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А јас, лева - десна, од едниот до другиот крај на жичаната ограда... лева – десна, исправен со германскиот шмајзер обесен на врат, чував и пазев, не дај Боже, некој пезевенк од народните непријатели случајно да не ја вознемири народната власт.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)