еквивалент (м.)
Она што би било нејзин еквивалент по симболичката жестина (што значи од онаа страна на политичкото) би била истата операција која направи незнаењето, распаѓањето на знаењето да го изврши ударот против властите - повторно да ја пронајде таа чудесна енергија, но на сосем друг ниво, на повисока спирала: да постигне невласта, распаѓањето на власта да удри против - поправо, против што?
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тоа исто така е и мелем Ben Gay, кој го пронајде францускиот доктор Bengue, со сите еротски конотации што го сочинуваат тој мелем, чијшто денешен еквивалент е „Deep heat“ (голема горештина); Ben Gau се рекламира во Америка во вид на карикатура на зелено џуџе (наречено Peter Pain of all names, Петар Бол од секој вид), кое прободено во болно место отскокнува поразено, и додека малечката жена ги масира неговите болни мускули со Ben Guz мелемот, тоа вреска: „Проклетство, повторно наседнав!“
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Се работи за тип на текст во кој она што досега се нарекуваше филозофија, со помош на логичкото или научното или поетското или естетското, ќе може меѓусебно да се преведе (како превод не ја подразбирам едноставно транспарентната еквивалентност), едно со друго цврсто да се поврзе (greffer) или едно со друго да се спои, па така овие споеви дозволуваат тоа да се препознае и во текстот, во денешниот, не во модерниот текст.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Дури и очигледната синонимност не пренесува еквивалентност, и Јакобсон покажува како интралингвалното преведување мора да прибегне кон една комбинација од кодни единици за да го интерпретира во целост значењето на една единствена кодна единица.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Знаеш како, едно уринирање можеби е еквивалент на пола општење, ама две уринирања не се еквивалент на едно општење...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Интуитивно насетуваме дека математиката мора да ги има замешано прстите таму, и, навистина, во овој век беше откриен математички еквивалент на овие јамки, еквивалент кој имаше огромни реперкусии.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Кога еднаш индивидуата ќе се воспостави себеси како религија, држава, корпорација, информациска мрежа и невролошки универзум, неопходно станува да се воспостават персоналните еквиваленти на одделите и бирократските операции што ги извршуваат овие задолженија. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 47
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ваквиот релативно доцен настанок на системот на изразување на бројни вредности во грчкиот систем на писмо се покажува низ фактот на губење на грчкиот еквивалент за старосемитското садхе, кое во грчкиот систем на писмо е внесено на 27 место со бројна вредност 900.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На пример, низа брановидни линии можат да претставуваат море или река, а цртежите на луѓе и животни претставуваат нивни „живи еквиваленти”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Инхерентната тишина е еквивалентна на одрекувањето на волјата. „Дремејќи млатам пире“.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Исто така, во коптскиот јазик останале звуци, кои не пронашле свои фонетски еквиваленти во грчкиот јазик и кои во системот на коптското писмо требало да бидат изразени со посебни графички симболи.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Секој облик, секоја линија емитуваше свој еквивалент во музиката во совршена хармонија со шарата.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Си задаваше, речиси, митска задача да го најде можното согласје помеѓу природниот изблик на животот и историскиот еквивалент.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Под рака се чувствува косата рамнина и меката патина на покривите, нежните пори на асфалтот, високо исправените опаши на мачорите. ’Дррр-вооо’, изговараш галејќи ја распуканата кора на јаболкницата во дворот, восхитувајќи се на совршеното разгранување на растението и на неговиот еквивалент во зборот.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Понатаму во разјаснувањето на терминот имагологија кој потекнува од терминот имиџ-слика, теоретичарите за сликата на светот зборуваат како за еквивалент на филозофската синтагма - поглед на свет или светоглед, претстава, приказ, визија, проекција и слично.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Вистинска идила, гледана однадвор, е бракот на двајца кои веќе и златна протераа, па таа го носеше истиот бел фустан од она време и на вечерата што децата и внуците им ја приредија во „Воденица“ или „Коленица“, што мене ми асоцира на кланица затоа што тоа ми е повеќе еквивалент на нејзиниот живот, во кој повеќе гипс никој не ставил на себе од неа, а сѐ било закукулено и завиено во магла, а тој бил секогаш изземен од каква било врска со вина за сите нејзини случајни падови по скали во куќа која има само приземје.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Е, ама имав врски и две-три попатни провокации, и грижа како за кралица, па сум ги побркала лончињата мислејќи дека ова, третово искуство, ќе биде еквивалент на несење јајце од една кокошка во поодминати години.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Најмалото, фатено за нејзината рака, се смееше поради доживувањето, чиј денешен еквивалент би бил патување во Египет, зашто ќе оди кај тетка, а таму ќе има и гравче и посна сарма и кикиритки и леблебија... и по малку суво грозје.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Како најкарактеристична заемка го истакна зборот сој, со значење род, племе, потекло, сорта (од турскиот збор soy); лагаб, прекар, односно фамилијарно име, со потекло од арапскиот збор lgab; арка, грб, протекција (во преносна смисла), заштита, со честа употреба во балканските јазици (турски arka); евлад, чедо, дете (од арапски evld), дост, пријател (персиски dost), душман, непријател, противник (од персиски dmen),на новогрчки dusmanis, во иста форма и во другите балкански јазици; асија, крвен непријател, од арапски si; кардаш, брат, другар, од турски karda; јаран, пријател и другар, но и љубовник, еквивалентен збор на оваа турска заемка би бил зборот побратим, како и посестрима; јолдаш, и овој збор се употребува со значење на другар, сопатник, пријател, од турски jolda Камилски внимателно и трпеливо го следеше Татковото реферирање на турските заемки за коишто беше задолжен, очекувајќи да ги назначи неподобните, но неговиот избор како да одеше во обратна насока.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
