души несв.
душа ж.

души (несв.)

А ако сакаш, почуј, немој солзи да те душат! Ќе раскажам што знам за сѐ.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Моди нека губат, душат В наше време, в наши дни.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)
Густ прав го души и го дави.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Кажи, што? - Видов огнен аждер, синче. Има мека муцка и нѐ души.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Носело магарето 'рпалци, сега бара зобница да му врзам на муцката, предизвикувачки рекла со необично ѕвонлив глас. - Вечер, се душел од возбуда Арсо Арнаутче. - Вечер, бездруго.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чудовиштето пребрзо го извлекло опашот од просторите на наквечерината за да стане стопан на сѐ во мракот и со издолжена, од старост испукана или крастава ако не и лигава шија, да се наднесе над нив и да им го души тилот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се душеше, ме држеше за рака...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
За да се велиме човечки мораме да се делиме Песна ме души, Матеа и Вавилон се руши, а ти, а јас... ***
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)