дури (чест.)
И затоа нека во верност се заколне секој, нека се заколне дека не ќе врши грабежи, се дури постои веков, во намачената Река.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И откако дадоа збор Арнаутите, секој од нив се заколна дека не ќе врши грабежи, се дури постои веков, во намачената Река.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Не ќе примнам друг в постела, и колку да е убав, сѐ дури трае мојот час. Со плач ќе те смилостувам...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Дор е бил жив крал ни Марко, земља била мирна, не глобеха неја Турци, не газеха неја.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Прошетал по сето Коњарско поле и слегол дури на Врбјанско, крај блатото, та си се најал жаби, кауѓерици, скакулци и гуштерици.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Гајдите свират, дури саѓите паѓаат од гредите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
По малку време беше се собрале сите куќни луѓе и дури некои од комшиите и курдисале муабети да го прашаат Силјана. – "Е, Силјане, како е татко ти Божин со здравјето?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Марко не учествува во битката на Косово, но не му ни помогна на Лазара, дури и му одзеде некои територии.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
139. За жал, дури и кога Мисирков наведува конкретни цитати од други автори, никогаш не дава поблиски библиографски податоци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бугарите дури излегоа потолерантни: земјата зад Шар ја признаа за „Стара Србија”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И камен на шија полесно се носи од пуста црна печалба! (На Циганите). Што спиете, бре! Чукајте, дури господ да чуе!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Далеку, може дури преку море... На секого си туѓ... Нема со кого збор да промениш, солза да размениш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ти изгреваш на далеку — да ли еднаш ќе изгрееш силно, силно, дури милно над долови и над гори над полиња и над реки над мојата татковина?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Хегел, се разбира, мораше да биде исчистен од својата метафизика, мораше безусловно да биде отфрлена неговата некритичка доверба во рационалистичкото умување — и дури тогаш можеше да се создаде вистински дијалектички метод што го овозможува спознавањето на природата и општествената стварност.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Тој дури оди толку далеку да тврди дека апсолутистичката монархија (што по негово мислење најцелосно е остварена во тогашна Прусија) е најсовршен општествен облик.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Нозете му се протегнаа дури до самиот влез на колибата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Потиснат од она што го чу, Мече молчеше и дури не смееше ни да го погледа својот другар што молчаливо веслаше низ трските.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Мече дури тогаш се присети дека меѓу ископаните купишта земја крај каналот и на реката, виѓаваше многу корења испреплеткани во чуден сплет.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Растат жита, горе нависоко: оризите крај вода студена, мрки урви дури до колена, жолти ’ржи до преку рамена.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Газијарничето лежеше пред него и му ја издолжуваше сенката дури до нашите нозе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
