доразбуди св.

доразбуди (св.)

Не чекајќи да се доразбудат другите излезе во дворот за да се исплиска на чешмата, а таму му дојде Богатин.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ова требаше да ги доразбуди со општа смеа, ама никој не му возврати.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Пелагија, таа, кутрата, ќе го земе под своја рака! и спуштајќи ја главата над бовчата што ѝ служи како перница сосема ќе се доразбуди оти врз нејзината глава ќе првне нивниот петел и со кокодакање и удирање на крилајата ќе избега низ широко отворената врата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)