гулабарник (м.)
Никој не ги гледа нив, никој не ми смета мене. Празен гулабарник - мртов јас“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Гулабите, ех гулабите“, од длабочината на душата издишуваше Мише Сечко. Ќе речеш: „Гулабите и гулабарникот се сѐ што имам.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Дали година, дали две, од овие зборови соседите на Мише забележале оти Мише по цел ден се врти околу гулабарникот, час потскокнува преку сааните со вода и пченка, час ги подраширува рацете, се затрчува, подлетнува.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Гледав како на фатените туѓи гулаби, заскитани во неговиот гулабарник, им ги поткаструва крилата, за да не летаат додека не привикнат на новата средина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во летните месеци, кога имаше помалку читатели, во магазинот беше попријатно одошто во горните простории и Грдан имаше време да прелистува книги во преградениот агол со стол и маса, што магазинерите си го викаа гулабарник за да не биде кокошарник.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Заборавена книга на рамница, пред гулабарник, во училница, на граничен премин, во пролет. Книга заборавена Книга за раѓањето.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
