грди несв.
грд прид.

грди (несв.)

И, се разбира, не можеме да имаме убав свет ако не се бориме против сите зла што ни го грдат животот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Не си ги горам јас децата, велам, не им ја грдам душата. - Па душата оди без тело, вели клисарот, само душата негова патува, а само сликата останува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Си ги грдиш рацете, ѝ рекол.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)