глогов (прид.)
Заборавам на ноќта - бик, на нејзините врели ноздри, на глоговиот кол. Гледам и умирам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ќе ја обесам ноќта и ќе ја бодам в папок глогов кол.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Крикот се засили. Доаѓаше од височините, од снегот, од кон северната страна на Глогов Валог.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Заборавам на ноќта бик, на нејзините врели ноздри, на глоговиот кол. Гледам и умирам.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ќе ја обесам ноќта и ќе ја бодам в папок со глогов кол.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Откако му свирнаа глогов кол во срце неговиот дух и понатаму телепатски комуницира со мене.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кога ѝ се доближила, имала што да види, во подадената нога на мечката наденат еден голем трн (глогов) , а мечката со милни очи ја гледала мајка ми.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Затоа и му ги бара коските, за да се накалеми на нив, како на трн глогов.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
