воспитач (м.)
Но освен Турците, по загубувањето на нашата слобода, наши „воспитачи” и господари станаа Грците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Притоа воспитачите, и самите малку земени, на сиот глас викаа: - Ајде летнете, копилиња! Летнете де!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Се сетив дека ми зборува за воспитачките по домовите за деца без родители.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но од друга страна, имаше и оправдание за мојата нерешителност: воспитачот, професорот по филозофија, до која уште не бев стигнал, одеше важно, со крената руменолика глава, и јас - на кого тој досега одвај да погледнал - требаше одеднаш да му пристапам, да трчкам да го привтасам во ходникот, да го пречекувам како случајно на скали или, о боже мој!, да му одам нарочно за тоа в канцеларија.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Јас дури сега почнував да ја признавам за себе правата цена на неговата
личност, и ништо од порано - ниту она големо залагање да ни ја предаде скаутската теорија, ниту вештината да ги примени тие знаења на самиот терен - не можеа да го закрепат во мои очи неговиот авторитет така, како оваа согласност да ме води кај воспитачот. пред кого сам не се решував да стапам.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Како така, мене воспитачот ми рече дека треба да добијам нови”, - се побуни тој.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
