вирус (м.)
Му кажа дека и во Италија за време на војната некој научник работел на ваков експеримент и успеал да создаде само некој вирус кој бил многу опасен - смртоносен.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- А што е со вирусот? Што ако во овој момент додека ние разговараме се руши Empire State Building! А вие ми велите дека сѐ е во ред?!
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
- А најстрашно е - зборувам со измачен глас - јас мислам дека јас сум виновна, дека го донесов вирусот...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Неповрзаност на резултатот: движење, одење право напред, па ненадејно повторно обземање од замрениот вирус на мрзливоста.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Беше четири часот кога и втората рака му се измени. Сето тоа прилегаше на треска, зараза, вирус.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Националистичкиот кич во воениот кошмар ја засилува стратегијата на заведување и како вирус навлегува во сите пори на дневниот живот, претворајќи го ужасот на реалноста во - ужас на прошлоста.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
- Можеби ова ви е единствена прилика - велам земајќи си го пасошот и црвенеам заради сопствената ненадејна дрскост, заради неумесноста, заради тонот кој ги повикува на ред сите неупатени во случајот, заради тонот кој ѝ е длабоко туѓ на мојата природа, но ете, се вовлече како вирус во мојот глас.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Спојот на технологија , контрола и страст во време на доцниот капитализам, и обидот тој да се раскине“, како што вели истражувачот на медиумите Peter Weibel , „се теми на неговите текстови“. Burroughs рано го воведе поимот на вирус во својот книжевен универзум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Љубовта ја сметам за вирус“, вели тој, „голема измама што ја инсценирал женскиот род“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Како секогаш свежа изгореница”, би можело да се каже, ја чувствуваше Пандалф Вулкански - можеби би згрешиле ако кажеме: госпожа Сенка; подобро: нејзиното отсуство, како едно меурче на кожата, во кое, како во кугла, се наоѓаат секакви: Левенхуковите човечиња, Зевсовиот дожд, а богами и: вирусите, тројанските коњи, логичните бомби и црвите.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
А кога се бакнавме, по филмот „Дејвид и Лиза“ во кинотеката дури во Рајнбек и во ноќ толку студена што ниедна бактерија или вирус не би можеле да преживеат, тоа не беше ништо повеќе од бегло допирање на усните.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бремена жена која во себе го носи вирусот ХИВ може да го пренесе на своето бебе.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Заразениот може да изгледа и да се чувствува потполно здраво, а притоа да може вирусот да го пренесе на друг.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Некои од нив се занимаваат едноставно со планирање на логистиката за идните војни; други изумуваат сѐ поголеми и поголеми ракетни бомби, сѐ помоќни и помоќни експлозиви и сѐ понепробојна оплата за блиндираните возила; други бараат нови, сѐ посмртоносни гасови или порастворливи отрови, што ќе можат да се произведат во доволно големи количества за да се уништи вегетацијата на цели континенти, или сорти на вируси што ќе предизвикуваат болести, а ќе бидат имуни на сите можни антитела; трети се трудат да произведат возило што ќе си го пробива патот под земјата, како подморницата под водата, или авион што ќе биде исто толку независен од својата база, колку што е бродот на едра; четврти ги истражуваат дури и подалечните можности, како што е фокусирањето на сончевите зраци преку леќи што ќе бидат поставени илјадници километри далеку во вселената, или предизвикувањето на земјотреси и бришечки бранови преку заробување на топлината од земјаното јадро.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нивниот живот е посветен на злото што го шират околу себе како вирус, како епидемија.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во компјутерите нема вирус, сите часовници покажуваат точно време.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Тие се вирус за општеството. Вирусот се препознава под поимот клошари.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
