вигна ж.

вигна (ж.)

Па дури и Илко Сукалов, излегувајќи од вигната на Прцуна, застана да слушне за последен пат турска лакрдија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Избегнуваше да влегува во вигната и да се доближува до Стевана.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така лут, Толе излезе од дома и отиде право во вигната од Стевана небарем палечник да потклепа, но причината беше сосема друга.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Веднаш до неа се појави Дине Бочаровски со својата жена и дечињата, се смести на сламарицата и веќе не одеше во ковачницата да дува во вигната и да ги удира вжарените железа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Беше Велигден. По Богослужбата, на средсело, на вигната, засвирија тапанџиите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Баба му, ниска и подгрбавена старичка, излезе на вигната и првите партизани кои ги сретна, ги праша: - А бре, ченда, кој тука ви е големио?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Старците рано се прибраа дома. Мажите не се собраа на вигната на квечерински муабет.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)