борави несв.

борави (несв.)

Таман и така лебот ми е коа поиспрснат, та јас мисле да заплескам нежоа царевна погача во пепелта, ама лели бркаданик по ти се бендисуа тебе ..., ајде, татко, еве ти го котлето, ќе ти отса брашно, направи ти тури — борави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Овој почна да борави во ќесенцето, но Илко го задржа: — Чекај, вели, — чекај, дедо Петко.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сега нека ни прошчава, ако е гостин Ило, нека тура, а ти борави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Страста е корен на сите гревови и зла кои го разурнуваат телото и душата и го навлекуваат гневот на бога; зашто тој сè следи, сè гледа; го гледа и она што за нас е невидливо; ни борави во мислите, ни ги открива намерите, тајните; се мачи и сè чини да нè одврати од лошите намери и да ни го покаже правиот пат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Мојава рака сега борави во кутелот на тие американски пантолони ткаени од малку волна и повеќе теролин.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се обидувам да се загледам во природата во која борави некаков сеопшт и постојан разум, осенчен со божествена сила.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)