болскоти несв.

болскоти (несв.)

Се колнам, болскотеше пролетното сонце, на снегот уште појасно, уште посилно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од очите ѝ болскотеа искри. „Лили“, рече Тате.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ad patres, ad patres Има еден коњ, скока од рид на рид и од век во век, ноќем вишти под ѕвездите на Азија, утринум гребе, раскопува, ги буди оние на чии бедра вземи сè уште болскотат нивните сјајни мечови и го раздиплува големото македонско писмо - како единствена насока на Европа кон Исток.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Гледам, стои една таква дама. Наврела чорапи, заб ѝ болскоти в уста.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само талка со погледот. А болскоти забот в уста.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во твојот поглед забележав, како болскоти чудесна моќ...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)