блажи несв.
блажина ж.

блажи (несв.)

Па и тој носи душа и знае што боли и што не боли. Што блажи и што горчи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој, навикнат на шеќерот со којшто повремено го прихрануваше и блажеше неговиот одамна признат стопан Брчалото, сега здебелен до отромавеност, попусто секој ден излегуваше од своето скривалиште во фурната, се довлечкуваше до портата и со подзината уста очекуваше од некаде да се појави Брчалото.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)