благогласен прид.

благогласен (прид.)

И така стотина деца, со ред. Во воздухот се слушаа само смрзнати детски плачови, наместо благогласни ангелски труби да го слават животот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Штукнаа луѓето - од - власта. Ги ококорија очите како да здогледаа молња Светогорска, како да чујат труба благогласна, како да задува ветре развигора.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)