безобразен (прид.)
- Луѓето овде чекаат, а вие сте уште и безобразна!
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Вистински безобразен гад... Бестрага!... Доста беше...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Немаше многу други капачи/излетници во околината, а оние коишто беа тука изгледаа изразито локално; ние воопшто не знаевме арапски, освен неколку безобразни зборови собрани од Шехерезада, и иако поголемиот број од мароканските деловни луѓе зборува француски, шпански или англиски, тоа не е случај со обичниот работен народ.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
И кога некој во грдо сако со дамски гради и со безобразни панталони, подигнати речиси до колена, право од воз влетува во нивното претсобје, тие брзаат да го понудат со чај, а во очите им се гледа најжива заинтересираност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тие извикуваа навреди кон чуварите, даваа жесток отпор кога им ги одземаа личните работи, пишуваа безобразни зборови по подот, јадеа прокриумчарена храна што ја вадеа од некои мистериозни скришни места во нивните алишта, па дури му се извикуваа на телекранот кога овој ќе се обидеше да воспостави ред.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А таа, сосема опиена, развеселена, фрли по мене со тетратката и повеќе формално, за одбрана на некаква апстрактна чест (ме загрижи тоа кај Луција: поимот на апстрактната чест), рече: „Свињо безобразна“, и се стрча по мене, а јас бегав; во таа наша игра веќе немаше ништо сериозно, ништо од пред малку, оти кружокот беше завршен, а чудото почнато.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кој е тој безобразен Бог што влегува во мене со својот политички фалус, фалусот на мојот потпис, па и јас влегувам во него, и зарем нема во потпишувањето на таквиот формулар, во пенетрацијата на неговото „јас“ во моето, висока доза на перверзен (хомо)сексуализам, што се вика власт?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тоа е вев на безобразното мешање на хорот во приватноста. Тие, Хорот. ***
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ги отфрли овие безобразни замисли и се задржува на една безопасна: ѝ го става дињчето под мишка, токму под носот - неговиот медовен мирис мора да ја разбуди со млечна насмевка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Дури и половите органи и половите односи имаат пристојни, да не речам отмени изрази, а не како нашите безобразни, да не можеш да ги задржиш на јазикот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Еднаш начу таков муабет во ходникот и толку се вознемири што беше безобразен со професорот по физика, свежо-оженетото прчле со голема брада, кое доаѓаше за време на одморот за да дискутираат за секции, задачи и часови, а патем и да си ги јадат заедно сендвичите со марула или туна.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не гледа тој смело и безобразно, не би си позволил да се накашла ниту би потфрлил некој збор со кого било, макар со Боцета.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се смешка тој сосем поинаку отколку што би сакал јас, сосем неизвесно од мојот чувствен живот, ѝ се смешка за своја сметка, шеретски и дури безобразно.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Неговиот речник е далеку од нежен, неговата мисла е остра како жилет, неговата логика е ненадјебива, а тој е безобразен без пардон.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Овие самонаречени ‘чувари’ на словото, а не на духот на законот, работејќи во една системски корумпирана атмосфера, така дрско и безобразно, застанаа зад парчето интриганство – кое се состои во тврдењето дека меѓу работодавачот и работникот постои божемна ‘слобода на договарање’.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Овој пат таму, крајно игнорантски и безобразно, му е кажано дека „може слободно да тужи“ – алудирајќи на претходните „случаи“ како него, кои исто така тужеа но го изгубија спорот останувајќи изиграни и од судот и од тужената странка, која нели е во државна сопственост.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Безобразна сум и правам дрски потези. Наплаќам заостанати долгови.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Во некои моменти морав да бидам дрска и безобразна.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Со циркуското камионче влезе во дворот на болницата и таму изведе чудесна претстава која траеше речиси три часа, во која затвореничките уживаа од терасата, со безобразни дофрлања и претерани овации.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
А, за секоја евентуалија, за нечитачите, на тезгата ќе изложам грицкалици за нокти за нервозни гризачи, камен за распукани петици, жилети за очајници и фластери за оние што по сечење вени стануваат пишман, па, ако пишаниот збор случајно не им се допаѓа и оние од инспекторатот при министерствата за разни и безобразни, како и за сѐ и за ништо, може ќе бендисаат некое сино пенкалце или запалка со која ќе оди резервоар со плин за полнење за штедливи, со моето отпечатено име со златни букви на него, како кандидат за – ништо и за никаде!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
