бајачка (ж.)
По вршеље се даде по бајачки и вражалки, ама лекот не можеше да се најде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
БАЈАЧКАТА: Требало порано да дојдеш.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
ВЕРА: Ќе помогне ли? БАЈАЧКАТА: Не знам. ВЕРА: Па зошто тогаш сето ова? БАЈАЧКАТА: За да поминеме од редот.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
БАЈАЧКАТА: Што вели докторот? ВЕРА: Вели лежи девет месеци. БАЈАЧКАТА: А ти? ВЕРА: Треба некој да гледа куќа девет месеци.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ѝ дојде дури до обравчето, под обетката. И сега ја носиме по еќимки, по бајачки. Ја бараме. Врват патиштата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Чепка во торбата, во чиниче измеша во вода од расипаното брашно и му го подаде на Кузе, велејќи му со глас на бајачка: - Изеди го ова и фрли го појасот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ја носеше по лекари, по бајачки. Врвеше времето - ништо. Таа зафати уште повеќе да се дебели.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ја носеше Дукле по лекари, по бајачки, по кушачки, по разни бањи, но ништо не помагаше.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Во очај, по безуспешното лекување на оџите и бајачките, кришум, по првиот мрак, бил повикан еднаш и попот Вртипоп, поточно бил извлечен пијан од туѓа плевна од двајца слуги на бегот кои сепак можеле да видат во сувата слама две недоволно сокриени женски нозе.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Биле начнати, крастите не можеле да им ги излекуваат ни со стопена лој од зајак, ни со лист од тегавец, ни со бајачки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тоа нечистивиот ти го стокмил: и свадбата, и сватовите, и ората, и даровите, виното, од кое ако си голтнал, ќе те голтнело лудото и ќе било чудото што ќе те такла по сокаците да ги прибираш облаците, ќе те чекале бајарки и попови по манастирите, по чардаците.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тој е нашиот прв учен лекар, му велеа на Милош, не како сегашниве бајачки и гатачки, што го мамат народот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Одеше по жени да дознае нешто повеќе за него, отиде кај турска бајачка дојдена од херцег-Босна, а еден ден скришум ја посети Мадам Мими, еден медиум чии огласи за натприродни моќи, претскажувања, симнување магии, лек против уроци и наоѓање исчезнати, повеќепати читаше во весниците, додека во нив ги замотуваше завршените алишта.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Е, тогаш дедо ви ќе се загрижи дека сте ги надлетале и облаците и ќе рече дека е крајно време да ве одведе кај бајачката во соседството - за неа сите знаат дека ептен ја бива за баење од уроци, ама и од секакви летања со умот, нарочно над облаците.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Те носиме на бајачка. Можи таја ќе знај шо да прајме, како да ти помогниме“.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
