балон (м.)
Не верував дека и тој е само убав и светол балон што неочекувано без бол ќе прсне пред тебе во ситни неупотребливи парчиња на збрчкана гума.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Зоки остана со зината уста. А кога се созеде, почна да пишти: - Балонот, балонот, мојот балон си го сакам!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И, за да му покаже дека заборавил да му купи подарок, Зоки рече: - Види, стрико, тетка ми го испрати овој жолт балон дури преку пошта!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Но, во еден миг нешто направи – пак! – и балонот го снема.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Сенката за да ни докаже дека не се возбудила од тажниот палјачо, почна да збеснува, да се собира и да се развлечува како гасеница, да се дуе како балон, да се истанчува како вретено.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Но затоа тие беа повеќе товарени на грбовите, а плус Ѓузеповиот товар, секој од нив држеше в раце по еден балон од десетина литри.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ѓузепе и другарите се поклонија длабоко на последната Челебијева насмевка, и кога тој се изгуби од балконот, тие тргнаа надолу до пред крчмата и си нарачаа по една ока црно тиквешко вино, за да не ги отпразнуваат своите балони.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Колку и да бараа „шнапс“ јас се извлеков со оној балон ракија“...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Откако им ја објаснив целта на моето патување, малку се потпуштија особено помладиот, кој веќе неколку пати, откако ја испи минералната вода, го покреваше балонот и пивнуваше од ракијата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во торбите имаа леб, а носеа и балони со ракија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но можат ли тие силни играчки, тие автомобилчиња, топки, кукли, балони и ред други да му го заменат на детето другарчето?
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
се натсвируваат децата со свирчиња; тропаат со штракачки, пукаат балони, пукаат пиштолчиња; џишкаат по тезгињата разновидни накити (синџирчиња, огрлици, прстенчиња, обетки, чапраѕи, гердани, тунтурици, крсчиња, бросчиња, белезии);
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Убеден си дека се непрегледни, а штом надојде ноќта: небото налегнува, ги обгрнува, ги запленува - и почвата, и водите – во внатрешноста на огромниот балон од ѕвездена сапуница.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Потоа ќе ги пресече јажињата за да го ослободи големиот балон.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ми го вади срцето па го става во шамија – во зајак го претвора, го става во цилиндар па го фрла во височина – жолт балон се сторува.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Чувствуваше како балонот пијано се занесува под силните налети на воздушните струења.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во тие бездни што не се внесени на ниедна мапа, каде не стасува ниту појот на птиците ниту човечкиот глас, и балонот молчеше.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тогаш како балон нежно го враќа во постелата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Револверски истрели небесни, триесет жолти балони виснати.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Освен што беше пронаоѓач, автор, новинар, тој се качуваше често во балон...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
