анфас прил.

анфас (прил.)

Секогаш пред легнување се слекуваше гола пред огледалата и со својата убавина ги возбудуваше: се грабеа огледалата кое побргу да ја фати и што подолго да ја здржи во себе: некои ја фаќаа во профил, некои анфас, некои одзади; таа ја гледаше нивната возбуда и како да сакаше што повеќе да ги излудува: се доближуваше де кај едно, де кај друго, де кај трето, де кај четврто...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Со задолжителна фотографија на својот претставителен анфас, тие секоја недела ги афирмираат сопствениот стил и став кон разбранетото секојдневие на страниците на бројните ни печатени гласила.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
На истата е отштампан и анфас на некој активист у месна заедница.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Таа во пижама, таа со шминка, без шминка, во профил, анфас, целосна фигура.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)