ако (чест.)
– „Ако е, внучко, ако, терај ги ти воловите.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Нека ни е добра мисла и нека ни се живи дечињата да си а собереме седбичката, благотичката, ете бостанец, царевчичка, градинки, лозјенца, едвај ако можеме тиа работи да и потиснеме и еве ти го, Митровден дошол.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако венчаваа тие за половина лира, тој земзше бела меџудија, ако свртат тие на српски пари — десет динари, тој венчаваше за пет итн. се додека тие изумреа без наследници, та си го поклопи целото село од двесте куќи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Селаните ако ти се лутат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но сепак уплашено рече: - Ако се смеам, ама не ве сакам.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И нас ако не нѐ би вода престори нѐ па секни, пресуши!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
- Ако, комшија, ако... Одмори се... - му рече тивко, сочувствено дајреџијата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Децата не пропуштаат ниеден од нив, а да не му дадат име. Вреват. Ако. Нека вреват.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но кога погледа подобро во списокот што Никола го држеше во рацете закима со главата: - Ако, ако...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Дај ми триесет грама! - Не ти треба толку. - Ако, да имам...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ако. Шпорет може. - А тенџере. - И тенџере може.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Ако? - Ако, - се согласи тој малку збунето, но зарадувано дека ќе има ново име. Рече гласно: - Зоки Поки.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Но Зоки, дури сега среќен, беше подготвен на сѐ: - Ако, бабичке, ако!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
На крајот Гоце се поднасмеа, го разведри лицето и рече: - Ако, ако...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Ех, - рече Методија. - Тој уште ни на мрава не гази ама грчки итрини. Демек, ако е проедро, грчко ќе биде ова. Ти текнува?
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Но ако. Има време да се наигра со јагнињата, со овие ојагнетиве и со оние што можеби уште денес, или утре ќе се појават на белиот свет.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Подобро ќе е - ако повеќе светци ги чуваат”.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Вие сте овде да ја капарите душата на рајата. Ако!
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
И тогаш нешто беше се изразила за мене, Ама ако: испревртано време, лошо, болежливо, и не знаеш што правиш. 150
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ако, нека однесе!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
