авторитет (м.)
Едните си викаат како сведоци за справедливоста на нивните претензии едни, другите други авторитети.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Додадете кон тоа дека српската надворешна политика е установена, како и тоа дека имаат тие и цел ред други, освен споменатите дипломати, и ќе разберете зошто ракополагањето на Фирмилијана е победа на српската дипломатија и пораз на бугарската; победа добиена со свои, т.е. српски сили, а не нешто наврзано од Русите; поразот пак на Бугарите е резултат на немањето бугарски дипломати што да ги разбираат бугарските интереси и да ги заштитуваат со авторитет и знаење.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ми ја дадоа и така јас се запознав првпат со г.Станчев и со бугарските работи, особено со положбата и авторитетот на бугарскиот претставник во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Преку своите луѓе Организацијата разбра за Толевата работа и зеде решение да го прибере овој самоволен работник и да го исползува неговиот авторитет, бидејќи и времето веќе назреваше за масовна работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На крајот се донесе паметното решение: да, се прибере Толе во мрежата на Организацијата и да се исползува, како неговата лична храброст, така исто и неговиот легендарен авторитет.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ете зошто прилепското раководство му даде задача на учителот Во с.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ти имаш авторитет. Тој мора да излезе одовде. Ако треба и сосила. Ова е твоја куќа.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Не се влегува во нов систем со стар авторитет, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мојот животински порив, желбата за крв и не поднесување на авторитетите ме донесе до ова.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Секретарот, барајќи да си го поврати авторитетот разнишан од овој козар, пред своите потчинети, сега поприбрано и одмерено му се обрати гласно на Чанга за да слушнат и другите главни козари: – Ние градиме социјализам на патот кон комунизмот, кон бескласното општество.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се убеди себеси да молчи, за да не си го загрозува и натаму авторитетот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми полека стекнуваше голем авторитет меѓу козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Целиот концепт на национален идентитет и институциите на моќ - т.е. авторитетот, демографијата, географијата - се прилично универзални.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Од тој поим - направен, се сеќаваме, за да ѝ се парира на француската доминација - се создава еден дотогаш непознат облик на авторитет.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ова значи дека одредени говорници, оние извежбани во специјални техники - кои најверојатно се однесуваат на способностите на умот да комуницира со реалноста - се привилегирани да зборуваат со авторитет кој ги надминува границите на нивните лични искуства. (Parker ѝ Shotter, 1990, стр.7) okno.mk | Margina #4-5 [1994] 61
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А бидејќи деконструкцијата понекогаш нѐ принудува да прашуваме за вистината, за умот, за смислата, за светлината, постои еден момент во кој тоа прашање за вистината веќе не му е подложно дури ни на авторитетот на умот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во постмодерната ситуација во која што доаѓа до губење на авторитети, може да се забележи „своевидна ‘несериозност’ на поединецот“, уште повеќе, може да се зборува за еден механички непетрифициран поединец или за идиосинкратичноста на поединецот („за карактеристиката на поединецот да ѝ се измолкнува на шемата на идеологијата, да ја негира нејзината претстава за неговата пластичност“).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Луѓето коишто можат да бидат горди на своите лични достигнувања, ќе бидат попаметни и посамостојни и побрзо ќе се спротистават на авторитетот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Луцифер, на пример, му пркоси на семејниот авторитет воведувајќи нова технологија која ги охрабрува некои од членовите на генскиот пул да го напуштат семејното гнездо.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Триумфираше со авторитет... Немаше веќе што да се расправа!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
