шмркнува (несв.)
Човекот, не вртејќи се, се готви да воздивне, но место тоа шмркнува само.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Замижувам и шмркнувам од дланката ракија. Се заскрнувам, и се потстемнува и само модреам, зеленеам, побелувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
