шишарка (ж.)
Тие што многу претеа сега се костури или јадат шишарки во планини.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
На малечкиот ќе му направам двоколка од шишарки. Со тркала од кората на тикви.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Непропорционалноста, на прв поглед, меѓу главата и телото доаѓаше поради двата израстока: шишарката на главата и нагласениот подбрадок, кои му даваа некој сериозен и тажникав израз.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неочекувано, кај погорната воденица, шишарките се размрдаа и на лединката се појави лично тој, Даскалов!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тие активно се бават и со шишање трава, поливање, собирање листови (и шишарки), чистење снег и кршење мразулци.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
2. Одење по печурки
По рабовите на шумичките сенка
гром, заблуда душевна
поглед кој бара нешто нестварно стварно
нешто кое има облик, но варира
чудовишно мошне
пошашавува под шишарките
под игличките, трњата, папратта
под правта и пепелта.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Една ноќ во пусти маки барајќи излез од непознат предел мустаќи нечии гледам густи таинствен во мракот некој беше седел се присетив тогаш почнав да опевам една падната шишарка постапката не беше умешна, точна се премислив веднаш песната ја ишаркав. 2001
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
