сак (м.)
БОГДАН: (тој досега земаше колку се може поважна поза накај Милка). E, девојко, шта велиш сак?
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Тукушто претрупи неколку сакови дрва, одозгора се појавија двајца млади луѓе.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Носат и цепеници, трупци, пењушки, сакови и слама.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
