паричка (ж.)
А можеби и ќе ги продадеме. Убави парички, а?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мајка му на Димка се искашла и бришејќи го испотеното чело со црвена крпа богомолски зареди: - Жени, за дигање на црквичка што ни ја наречува мајката божја да придадеме по некоја паричка. Еве јас прва.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А штом човек тамаше по тоа време парички, другото се беше лесно, особено попењето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крсте ги прибра паричките и не сакаше да знае ни за нивје, ни за некаква сермија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И работата се стори. Си остана Билјарот без парички!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Му се услади кога виде како без многу мака паричките му се зголемуваат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Под неговите прсти зашушка копнеж, паричка со лик на рудар - ударник. „Силен си, Мироне“, рече Отец Симеон. „Имаш душа мирислива како селска ливада.“ Илјадаркава ќе ти ја вратам кога ќе добијам на лотарија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тие зеници беа две црни положени парички. Остри и слепи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Дождалците, без скршена паричка в џеб, станаа наследници.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Зоки ги подава двете парички и вели: - Чичко, сакам да го купам сиот свет. За Лидија. - Како? – прашува продавачот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Со што може да се купи сиот свет Во една рака Зоки стега две парички, а со другата ја држи Лидија.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Паричкиве, леба ми, не се толку малку. А би можел брзо и лесно да ги спечалам.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
„Нека си седи Митра овде со Неда и Јована, на есен пак ќе си дојда“ — заклучи тој и продолжи да си живее во изобилие, бидејќи паричките што ги донесе беа достаточни за да не осети некаков недостиг.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Остави и, остави и, нека си одат со здравје и нека си и јадат со здравје паричките! — пак се насмевна Јован.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
6. ЗА ОДОТ НЕЈЗИН СЕКОЈ АШИК СЕ ЧИНИ - небаре чекорот ѝ ѕвони и на внимание вика, но тука своето го чини и здолништето мини погледи, ко парички в џеб, во скутот што пика...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Ќе видиме откако ќе се поовешчиш и ти како мене. — Заврши Јован и си стави задача да се послужи со Толевите парички бидејќи беше „танок" од таа страна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Без паричка земената стока евтино се продава.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Светкаат ко свртени метални парички и го пропуштаат сонцето кон нас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Му ги собрале парталите и оние неколку парички што му ги дале добри луѓе за душа на своите мртви, мислев.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Порано, шетајќи се по дождот , прво ќе го здогледаше сјајот на фрлената паричка по мокриот тротоар.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
