одење (ср.)
Утре, дај Боже здравје, одење в град и назад нема да се вратам од овие тешки лакрдии што ми ги рече стариот, да знам оти за вистина клетвата негова ќе ме фати; пиле да се сторам, бело море и црно да прелетам, ама уште еднаш при татка не дојдувам.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Секое одење на пазар, Силјан, уште неслезен од коњ, право ќе појдеше кај лебарниците и ќе земеше еден топол сомун ас-екмек и ќе си купеше тан-алва, та ќе јадеше.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ејди јас сиромав, нема за мене избавиште и одење веќе во Коњари.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Одењето се знае, идењето не се знае!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Сега знаев дека Пенчо се трудел да личи во одењето на својот мајстор во апашкиот занает.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Нејсе, — вели дедот Петко. — Дури да и нараниме маските, да се обујме, да се замиеме образ, па шо се вели, дури да поручаме, и времето ќе дојде за одење.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Гласот за поповото одење кај Жиовчеви се пронесе брзо по селото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таман се прибираа орачите и дрварите, и тој, со торбичката на рамо, со ластегарката под мишка, влезе в село на мракот. Ha дедот Петка не му беше ова прво одење во Рожден.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
VIII Сѐ до вечерта Бошко го мачеше забелешката на Најда, но тој премногу се надеваше во одењето кај Дика во селото преку Пелистер, за да може да најде сила да го открие значењето на зборовите што му беа речени.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
На одење Јоне му рече: Кога ќе ти се здодее да бидеш сам – дојди, ќе ти кажуваме смешки и песни.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се ниша во одењето долгото момче како оние две бомби на појасот да го влечат секоја на своја страна.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога, на одење, што слуша - плаче дете во куќата, зајдува - бабо, сакам уште едно копанче од мисирката.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Затоа тој ги кладе рацете одзади и ја исправи главата да им ја покаже слободата и во неговото одење и стоење.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тоа му го забрза одењето и тој стигна навреме, според тогашните превозни средства.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тој беше прв на ранг на групата, затоа и не дозволуваше некој да го натпревари во одењето.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги наполни градите со млак воздух и чувствувајќи се посилен и посигурен во одењето пак ја откри девојката пред себе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Одам, брзам но тешко е за одење. Снегот на ридот фаќа до над колена.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Секогаш ја гледа таа негова прилика како се лула на своите несвикнати на одење нозе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Излезе на квадратестиот двор. Разбиени по двајца, по тројца, се шетаа и се буткаа затворениците, ги влечкаа нозете одвикнати од одење, спореа, се смееја и се тешеа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Надвор почнуваше секојдневието: одење, говорење, смеа и карање на луѓето таму.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
