ете (чест.)
Но, ете ја,стои - карпа пред јароста бурна; нејзиниот ум го зацврстиле молитви, кои идат од душата тмурна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
На рацете нема да залулам внуче, а ете, каде ме остави, каде?!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Но нималку не му помогнаа нозете, ете!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
– „Ете јас бев, татко, тој штрк, што си седев на куќа; мајко мори, и ти Недо, знаете кога ги молзевте кравите и ме удри Велко со стапчето, оти си ги милував телињата?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ете вака, синко Марко, се сторило со Силјана од Мало Коњари; знам оти тебе ти е како лага; арно ама мене ми е навистина, оти од татка ми е прикажана оваа приказна“, вака ми рече татко ми кога ми ја прикажа со прво.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ете јас бев, мајко, што ги зедов, ѝ рекол, ја качи се, бре Смиле, на куќа кај што стоев јас, побарај во сламата, ќе ги најдеш, земи ги вамо да ги видат за да поверуваат“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Пронижана, ете младешката снага ја урива долу куршумена гроза.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Сте честити сега, ве разбуди ете на штикови ледни дрнкањето остро и громкото ура, и Турчин се смете млад војвода дека командува просто.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Ослободените „братушки” сега не сакаат да си ги признаат своите грешки; ете зошто изјавуваат дека тие се сите русофили, и дека го милуваат рускиот народ, но не ја милуваат руската влада, која не ги изразувала народните чувства кон Македонците и негативно се однесувала кон секоја искажана од народот симпатија кон нив.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ете зошто ние, меѓу другото, се признавме за Бугари, т.е. тврдоглавци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зошто, ќе прашате? Европа има интерес да се зачува Турција, ете зошто ќе ѝ дава средства за да се зачува.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Ура! Ура!“ Се слуша низ улиците) Ете, борбата започна.. .
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Праќаат некаква луда жена за да ја растури мојата среќа, мојот живот… (Оди кон вратата што води кон балконот, ја отвора, ја разгледува и размислува) Ете, откаде ја качиле на балконот…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
По година две, деца ќе дојдат. Тие уште повеќе ќе го врзат за семејството… И ете ти домаќин човек! Да, не погрешив…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
КОСТАДИН: (Си дојдува на себе). Ете, пак жива вода станав...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЈОРДАН: Слушај, ќерко. Ете, стрико ти Кољо те сака, да му бидеш снаа за внук му Јован. Го познаваш?
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ама, ете и срцево и образов не ми даваат да не дојдам...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Пиј па биј, пиј па биј. Ете така правеше Марко Крале.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: (Тргнал по Кева, се загледува во подот, се наведнува и дигнува мала сламка од метла.) Ете како чистат!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ете, толку години поминале, а меракот трае и тлее како запретан жар во срцето... И само пече и боли.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
