дебелкав прид.

дебелкав (прид.)

Ама и како да не беше гроб туку некоја мермерна трпеза околу која беа наседнати дебелкави и дебели тркалезнообрзани луѓе, сите облечени повеќето во униформи, со тешки ордени на градите, со златни колани и позлатени гранчиња на капите.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Татко извади од чантата дебелкав плик со пари и, подавајќи ѝ го, рече: - Ах, ќе изумев.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
По латински една белузлава женичка, малечка, топчеста, дебелка, како да се губи меѓу клупите и покрај високите топуци.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)