војникува несв.

војникува (несв.)

- Бродот на кој војникуваше, -продолжи таа, - потонал, се удрил во некои карпи, а Наума мој, не успеал да го спасат. Се удавил. Одамна се случи тоа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Целото свое војникување го мина на бродот всидрен во пристаништето. Ретко излегуваше во град.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)