тефтер (м.)
И он отишел, влезнал дома, и скоро земал тефтеро, и видел жената на господаро курвила сос еден измеќар. Ама не гледал на них.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
ЈОРДАН: (Препишува сметки од џепното бележниче во големиот тефтер).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Оди, нека ти го даде Симка големиот тефтер. (Стојче истрчува, а Јордан го прибира ковчежето).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во тефтер не ќе влезе. Памети, па врати, на душа ти.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Во тефтер, брату, вера нема. Туку да одам (Сака да стане.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Во вашите тефтери сѐ излегува двојно и тројно.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А кога Брајан од Витолишча, Стојко од Полчишта и други сиромаси немаа да доплатат, тој им ја даваше стоката и без пари, на вересија и му наредуваше на Мечето да запише во тевтерот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие услуги се плаќаа можеби поскапо и од самите наказанија, ама главно луѓето не се запишуваа во „ќелеш“ тевтер, како ги викаше тој наказателните книги што се водеа кај кадијата и кајмакамот за евиденција на накажаните граѓани.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И Мечето пишуваше по два три пати една иста вересија, која по неколку месеци ќе ја плаќа Брајан кога Петруш ќе си ги земе тевтерите и ќе му оди в село.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
– Дали сте благословени од света Богородица, кога така го штитите името на нејзиниот премудар син, – одговори калуѓерот и го извади тефтерот од торбата и му го поднесе на поп Јакова, говорејќи му: – Ако милуваш да подариш нешто за света Богородица, запиши во него.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
– Нека е на помош света Богородица – благослови калуѓерот и си го затвори тефтерот, па божем некако загрижен за овие добри рисјани што дадоа олку жито за Богородица, запраша: – Е, што мислите да правите ако ве нападнат пак Агарјаните? – и си го кладе тефтерот во торбата со имињата на водачите на бунтот. – Што мислиме, ние рековме, оче.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Попот го зеде тефтерот и моливот од калуѓерот и почна да пишува: „Во лето од рождество не плоти господа и спаса нашега Исуса Христа 1563 прииде во веси сеи богомолец – черноризец, – (како се викаш, оче?) – го праша калуѓерот. – Отец Серафим – одговори овој, а попот продолжи да пишува: Отец Серафим собра милостину од...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Однатре извади еден голем тефтер.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Некогаш на замин, по „добар лов" ѝ потфрлаше на мајка му по некоја и друга лира да ја ублажи сиромаштијата и да не го избришат од нивните тевтери, да има лице да се прицне некогаш кога ќе го подгонат полјаците, заптиите и фариите од Полчишта.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
25. НА СВАДБАТА ЗГОРА И АРАЧНИКОТ МУ ДОЈДЕ - оној службеник ревносно што собира наем, а, пак, јадењето, пиењето и свирките тој ден ги пресмета во тефтерот за доживотен заем...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Во фиоката од работната маса му го најдоа тефтерот Veritas во кој Мил запишуваше разни работи.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
И бил задолжен за тефтерот Акиноски, како најстар од нив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Имено, тој, Акиноскиот, што молел на Молитвена вода, сонувал дека во дворот нивни, на Акиновци, изникнало едно дрво, круша, сето начичкано со грлести круши; некои луѓе, кои тој не можел да ги распознае во сонот, така било запишано во тефтерот, влегле од Северна порта и ги исчукале крушите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но имајќи го во вид фактот дека тој починал цела половина век пред да ја завојуваат Турците Потковицата, а и она, со тефтерот Акиноски, дека неа ја поседувале Акиноските уште одамна пред да биде завојувана од страна на Турците, може да се претпостави дека Загориче било основано во првите векови по населувањето на Славјаните во границите на Византија, може во 10. или 11. век, односно многу порано од она што го тврди науката дека пелагонските населби и села настанале во 17. и 18. век, групирајќи се околу турските чифлизи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Дојдов. Од тие тефтери треба да се избрише господовата вересија.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
