сатисфакција ж.

сатисфакција (ж.)

Нивната интелектуална амбиција, онаа наводно силна глад по знаење и мудрост поради која човек, како што велат, се решава да студира филозофија, молкум се повлекува пред првата конкретна општествена пречка и веднаш наоѓа сатисфакција во ситната злоба и лицемерието на приватниот трач.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Донски продолжи да чита иронично: Со одликувањето со Орден на трудот, на нашиот трудбеник ќе му се даде целосна сатисфакција за неговата досегашна работа, како и поттик за нови успеси на полето на архивистиката. Смрт на фашизмот - Слобода на народот!
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но би било вистинска творечка сатисфакција ако ја нема разликата во единственоста и континуитетот на моето чувствување и доживување на Рацина и неговата поезија.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
По окончувањето на спорот пред повисокиот суд, Зефиќ добива морална сатисфакција затоа што успева судски да го добие спорот, и се враќа на работа на место соодветно на нејзиното образование – виш соработник за управни работи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Почнете да размислувате како може да надоместите за тоа што се случило, како можете да го извлечете најдоброто од тоа и да доживеете сатисфакција од сопствените животни избори.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мојата сатисфакција беше дека сѐ што зготвив се изеде.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)